Merhaba hocam vajinal muayene ve doğum korkum var. Gittiğim kadın doğum doktorları panik atağa bağlı olabileceğini iletti. BU konuda ne yapabilirim veya sizin ilgi alanınıza giriyor mu? Teşekkür ederim.

Işıl hanım merhaba 3.sınıfa giden bir oğlum var ders çalışmak istemiyor derse başladığı an sürekli soru soruyor dikkati dağılıyor başka şeylerle uğraşıyor çok hareketli bu konuda yardımımcı olurmusunuz.

Hocam merhabalar 3.5 yas cocukta tuvalete kaka yapamama sorunu icin on gorusme almak istiyorum cocukla birliktemi katilmaliyim

Merhaba benim iliskilerim genellikle sorunlu oluyor. Eski konustugum erkek arkadasim bana cok kötü davranıyordu benimle buluşmak istemiyordu benimle bir iliski kurmak istemiyordu daha sonra ben konusmayi kestim 1-2 ay oldu o sure zarfinda yeni biriyle tanistim tanistigim kisi bana çok ilgili bana deger veriyor benim için her seyi yapacak birisi fakat cok fazla alkol tuketiyor etrafında madde kullanan birçok insan var ama bana bunu bıraktığını soyledi cevresindeki erkek arkadaslari sürekli kiz arkadaşlarını çağırıyor ve bulusuyolar ben bu durumdan çok rahatsızım Bana kötü davranan eski erkek arkadaşim da benim hayatima tekrar girmeye çalışıyor değiştiğini bana ilgi göstereceğini, sinirlerine hakim olacağını eskisi gibi biri olmadigini soyluyor ve ben bu durumda ne yapacağımı bilemedim

Merhaba hocam 4 yaşında bir kızım var muhabet kuşu vardı hastalandı hayvan hastanesine veterinerre goturmemize rağmen kurtarılamadı kaybettik kızım çok ağlıyor haberi yok öldüğünden biz ona hastane de tedavi altına alındı dedik fakat sürekli soruyor ağlıyor kuşum nerde niye gelmiyor diyip duruyor yeni bir kuş alsak aynı renkte bu doğru mu yanlış mı tekrar bir kuş almayı düşünmüyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum çünkü hepimizi çok etkiledi ölümü sizce ne yapmalıyım şimdiden teşekkürler ????

Merhabalar 24 yasındayım icine kapanık biriyim aşamıyorum bu durumu özgüvensizlik var. Olaylara gereğindan fazla stres yapiyorum. Yardım almalımıyım?

Yoksunluk belirtisi mi vücudumda dokunduğum yerler uyuşuyor içimde sürekli korku bazen halsiz bazen hiparektif hareketler tavır alıyorum rahat edemiyorum sürekli kaygı dolu düşüncelerim oluyor .

Annemin eski yaşadıklarını sürekli tekrar ederek hem kendisini hem bizi kötü hissettiriyor

Doktor Hanım merhaba ben size bugün içinde bir soru sormuştum İki buçuk senedir dini takıntılar, şüphe ve kontrol takıntısı ve bunların sebep olduğu majör depresyon atakları ile mücadele ettiğimi, aklıma istemsizce geçmişte yaptığım günahlar geldiğini, en son olayda da cinsel şeyler hayal ettiVe ğim için Allah'ın beni cezalandıracağını, güzelliğimi alacağını düşündüğümü çünkü geçmişte internette böyle cinsel şeyler düşünenlerin yüzünün nurunun gideceğine dair bir yazı okuduğumu ve bu olayı aşamadığımı söylemiştim. Ben bu konuyla alakalı bir soru daha sormak istiyorum sizi rahatsız etmiyorsam. Ben yaşadığım bu psikolojik sorunların etkisiyle sık sık intihar etmeyi düşünüyorum, ölmeyi istiyorum. Buna cesaret edemiyorum ama özellikle cinnet geçirdiğim anlarda kendime zarar veriyorum. Toplu iğneyle kollarımı kanatıyorum, saçlarımı kestim vs. Ailem asla beni önemsemiyor, yaptığım her şey için ve onların şımarıklık olarak algıladıkları her şey için azar işitiyorum, dalga geçiliyorum. Kendimi onlara açıklamıyorum buna halim yok ve anlamayacaklarını biliyorum. Psikoterapi için paramız yok diyip geçiştiriyorlar. Ben evde kendimi iyileştirmek için hiçbir şey yapamaz mıyım? Bu cinnet anlarında ne yapabilirim, ailemle nasıl baş edebilirim?

Merhaba ben 23 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. İki buçuk senedir dini takıntılar, şüphe ve kontrol takıntısı ve bunların sebep olduğu majör depresyon atakları ile mücadele ediyorum. Düzenli olarak psikiyatr ile görüşüyor ve ilaç kullanıyorum. Dini inançları oldukça güçlü bir insanım. Benim sorunum şöyle, aklıma istemsizce geçmişte yapmış olduğum bir günah geliyor ve ben içinden çıkamadığım ağır suçluluk duygusuyla mücadele ediyorum, sonu depresyonla bitiyor. Kendimi bir nebze toparladığım noktada bu sefer başka bir geçmiş günahım aklıma geliyor ve suçluluk sürecim en baştan başlıyor. Bu zamana kadar çok savaşsam da yine de aklıma gelen tüm suçluluk takıntılarıyla baş edebilmiştim fakat yaklaşık üç aydır bir takıntıyla mücadele ediyorum fakat bir türlü aşamıyorum: Eskiden güzel bir görünüşüm olduğuna dair iltifatlar alırdım, fakat çok sık olmasa da cinsel şeyler hayal ettim, ki bu inancıma göre günah olmasa da yanlış bir şey. Ve bu yaptığım yanlış yüzünden Allah'ın beni cezalandıracağını, güzelliğimi alacağını düşünüyorum sürekli. Kendime çok büyük bir kötülük yapmışım gibi hissediyorum. Tüm bu takıntımın sebebi seneler önce bir internet sitesinde çok günah işleyenlerin yüzünün nurunun gideceğine dair okuduğum bir dini yazı. Yeni tanıştığım bir insan bana iltifat etmese hemen çok günahkar olmama yoruyorum, pişmanlık yaşıyorum. Artık insan içine çıkamıyor, insanlarla iletişim kuramıyorum. Bir yandan bu düşüncelerimin takıntıdan ibaret olduğunu düşünüyorum, ama kafaya takmama engel olamıyorum. Ben bu sorunumu nasıl çözebilirim? Yaşadığım sorunun sebebi takıntılarım mı? Yardımcı olursanız çok sevinirim, teşekkür ederim.

Merhaba ben 20 yaşındayım.Bugün sudan bir sebepten dolayı ailemle kavga ettim.Psikiyatri tedavisi görüyorum sosyal fobi için ama öfke kontrol sorunumu o sinir anında asamiyorum hatta aileme tabak,bardak fırlatıyorum sonra çok pişman oluyorum.O sinirle tabii ki bunları düşünemiyorum.Bu büyük bir problem mi?çok üzgünüm :( çok pişman oluyorum ama nasıl duzelebilecegini de bilmiyorum her şeyin üstesinden geleceğimi biliyorum ama ben bu problemi nasıl halledebilirim?aileme ve kendime zarar verdiğim için üzülüyorum bazı şeylere anında parlayıp bir şey kırınca rahatlıyorum bu durum nolur benden gitsin artık ne yapabilirim çok sıkıldım bu halimden kendime inanamıyorum sinirlenince adeta başka bir insan olup kendimi tanıyamıyorum :( :(

10yaşında dehb tanılı oğlum ve ailem arasında çıkmazdayım. Ailem, oğlumun davranışlarını kabullenmıyor ve beni suçluyor. Nasıl davranmam konusunda size ihtiyacım var.

Merhabalar hocam, bizim sikıntimiz epey ileri duzeyle, cocugum eylul ayinda 72 aylik olucak, 1. Sinifa mecbur kayit diye dayatma var sistemde, lakin 13 gun daha kucuk cocugun veli imzasi ile 1. Sinifi 1 sene erteleniyor, cocugum 13 gunle bu hakki kaybetti, gecen sene pandemi nedeniyle anaokuluna gondermedim, direkt 1. Sinifa baslamasini da saglikli gormuyorum, extradan bana asiri bagimli, simdiden okul korkusu basladi, aglama krizlerine girip anne ben okulda seni goremezsem nefes alamam diyor, cogu gece kabusla uyanip ben okula gitmiyim ne olur diyor, oyle ileri safhaya geldik ki artik evin bazi yerlerine tuvaletini yapmaya basladi, asla kizmiyorum, sakince neden yaptigini soruyorum, aglayarak bana sarilip anne ben buyumedim diyor, ruh hali berbat durumda, bu cocuk bu psikolojiyle 1. Sinifta ne ogrenicek ki? Ustelik oyun odakli, 13 gun sonra dogan cocugun seneye gitme hakki varken benim cocugum simdiden yiprandi, sizinle online gorusme saglasak rapor verebilir misiniz? O raporu okula sunucam anasinifina gitmesi icin, kabul etmezlerse de para cezasini oderim ama asla evladimi bu ruh haliyle okula gondermem, gitse bile bisey anlamiycak cunku, benim cocugum hazir deil, bunu en iyi anneler anlar, rapor verebilirseniz okula sunup anasinifi icin direnicem, kabul olursa da sizin online desteginizle bu sorunu anasifinda asip seneye 1. Sinifa baslatmak istiyorum, benim de psikolojim alt ust durumda, kizima caktirmiyorum ama artik onu boyle gordukce cigerimi sokuyorlar sanki, anasinifi konusunda direnmem cocugum icin daha dogru deil mi? Yoksa kotuluk mu yapiyorum?

1 yıldır paxera 20 mg kullanıyorum 10 gündür ilaç almayı unuttum tekrardan 20 mg olarak mı kullanmaya başlamalıyım

Ben doğmadan önce babamla annem ayrılmış bizde annemle dedem ve anneannemin yanında yaşadık ve çocukluk dönemim çok hasarlı geçti her yönden hasarlıydı mesela okulda hep ezilen hor görülen küçümsenen dışlanandım aile hayatımda da hep hergün kavga olurdu dedemle annem çok kavga ederdi bende çocuk aklımla annemle dedemin kavgasını önlemek için anneme bi yerlere gidelim oturmaya derdim o gitmek istemeyince ağlardım bilerek neyse sonra ben 11 yaşıma geldiğimde annemle babam barışmışlar bu arada annem bana babamın çok kötü birisi olduğunu yansıttı ve hissettimişti bana önceden sonra barıştılar ve artık babamın yanında yaşamaya başladık ama bi sorun vardı oda benim baba diyemeyişimdi eğer onlar benimle düzgün ve anlayışlı bir şekilde konuşşsalardı şuan belki böyle bi derdim sorunum olmayacaktı ama maalesef benimle son derece kaba ve sert şekilde konuştular baba demem gerektiğini çok kötü sert şekilde söylediler bende de tabi 11 yaşıma kadar baba kavramı yoktu baba demek ne demek insanın babasının olması nasıl bi duygu hiç bilmiyodum ki şuan bile bilmiyorum bu duyguyu babamla aynı evde yaşamamıza rağmen babam bana yabancı gibi geliyor yıllardr ısınamadım baba diyemedim lütfen bunu aşmam konusunda yardımcı olun hayattaki en büyük derdim sorunum bu diyebilirim sanki bu derdime çözüm bulunca yani baba demeyi normalleştirince üzerimden tonlarca yük kalkacakmış gibi hissediyorum lütfen yanıtlayın ben artık herkes gibi normal şekilde zorlanmadan baba demek istiyorum

mrh nerden baslayacagımı bılmıyorum fakat bu aralar kendımı koseye sıkısmıs gıbı hısedıyorum kımseye guvenemıyorum hayatan zevk alamıyorum nedenını arastırdıgımda kısılık bozuklu yanı borderlıne kısılıgıne benzetım ne yapmam lazım yardımcı olursanız sevınırım

Merhaba iyi günler . Aylar önce eski sevgilimin kuzenin yanına tatile gittim arkadaştık tabiki 1 ay yanında kaldım vakit geçirdikçe ondan hoşlanmaya başladım çok düşünceli ve kibardı bana karşı daha sonra ilk adımı o attı yakınlaştık sonra birlikte olduk ilimizde bunun yanlış ve imkansız olduğunu bile bile uzak kalamıyorduk daha sonra ben yaşadığım yere döndüm aradan biraz zaman geçti ve ondan hoşlandığımı itiraf ettim ama o benim hislerimin hoşlantı değil sadece imkansız olduğu için hoş geldiğini düşündüğüme beni ikna etmeye çalıştı sonra mecburen arkadaş kaldık yakın zamanda o da buraya geldi e görüşmek istediğini söyledi gittim ve olabildiğince uzak durdum ama o asla uzak duramıyordu kendini tutamıyordu bende sıkıştırdım ve benden hoşlandığını itiraf etti ama ilişkimiz olmasının imkansız olduğunu çünkü özellikle bana ve kendisine laf gelmesini istemediğini söyledi ama buna rağmen dayanamayıp tekrar buluştuk her seferinde benimle sürekli temasta ve asla uzak kalamıyordu son buluşmamızdan sonra artık bu durumun beni rahatsız ettiğini söyledim ve o da bu şekilde cevap verdi; Bak ben senle yan yana göz göze veya herhangi bir ortam içerisinde bir araya geldiğim zaman o sahip olduğum katı kurallarım katı duygularım anlamsız şekilde eriyip gidiyor ne olacaksa olsun kafasına bürünüyorum bir anda bu sana karşı olan bir zaaf mı yoksa başka bir şey mi bilmiyorum kendime dahi açıklayamıyorum ancak tek başıma kaldığım zaman mantığım o katı kurallarım tekrardan herşeyin önüne geçmeye başlıyorum beni tam olarak olmasa da iyi tanıdığını düşünüyorum mantığımın önüne geçilemeyeceğini bildiğini umuyorum ama eğer birbirimizden uzak durmak hiçbir şekilde görmemek bize iyi gelecek olan şeyse bunu yaparım herşeyi tarihe gömer başımın çaresine bakarım yüzlerce kez yaptığım gibi bunu istemiyor olsam bile seninle çakıştığımız noktalar ikimizinde önüne geçeneyeceği şeyler o yüzden bu şekilde olması gerektiğini düşünüyorum ne seni bu şekilde bir duruma düşürürüm ne de kendimi bu duruma düşecek kadar alçaltırım. Kafanda yanlış bir şey olmasın senin dediğin gibi bir şeyi eğer sana hissettirdiysem özür dilerim böyle bir şeyi ne sana ne kendime yakıştıracağım bir şey değil. Benim için sıradan bir insan olmadığını bil hem şuanda hem gelecekte. Ama olay seni böyle şeyler düşündürecek yere geldiyse en iyisi uzaklaşmak çünkü böyle bir şey yaşanmışsa ben büyük hata yapmışım demektir ve varlığımla sana zarar vermektense çekip giderim.” dedi. İkimizde severek birbirimizden uzak kalmak zorundayız benim için sorun yok herşeyi karşıma alma cesaretim var ama o çekiniyor ne yapacam bilmiyorum biraz uzun oldu ama bana yardımcı olursanız çok sevinirim????????

Arkadaşım son on yıldır yılda bir ağır depresyonla içe kapanıyor

Ben yıllardır aynanın karşısında kulaklıkla sevdiğim müziklerle olmasını istediğim olayları hayal ediyorum sanki ben insanlara konuşuyorum onlar bana konuşuyormuş gibi olayları istediğim şekilde ayarlıyorum ve bu saatelerce sürebiliyor . Ve bunu yaparken hoplayıp zıplıyorum dans ediyorum ve hep tedirgin oluyorum evde biri beni görecek mi diye Normalde de dans hiç etmem insanların yanında

Ben vicdanımın olmadığını ve bunun doğruluğu konusunda şüphe duyuyorum bu ne kadar doğru ?